Ik besloot eerst dat ik de Fitz-Barn 2022 in het voorjaar wilde doen. De jongens van onze plaatselijke fietsenwinkel brachten het ter sprake als grap en ik nam het aas. Ik begon naar het evenement te kijken en met mijn coaches te praten dat dit een seizoensdoel was.
Jay Petervary stond open voor begeleiding en coaching. Hij was niet op reis vanwege de pandemie. Het was een ongelooflijke ervaring om te leren van een van de meest bekwame ultra-endurance-racers.
Jay en ik hebben een paar overnachtingen gedaan ter voorbereiding op het evenement. Hij zorgde ervoor dat ik me klaar voelde om mijn eerste zelfvoorzienende bikepacking-evenement te doen en toen het zover was, voelde ik me er klaar voor. Jay bood aan om als koppel met me mee te gaan toen het dichterbij kwam. Jay bood aan om het als een paar te doen. Uiteraard ging ik akkoord! Jay wist waarschijnlijk dat er onderweg nog meer te leren viel.
Het evenement begon en we vertrokken allemaal samen, maar we gingen snel uit elkaar met drie renners voorop: Jay P, Jesse Crocker en ik. We reden een tijdje samen totdat ik een lekke band kreeg. We stopten er een buis in en reden verder tot we een andere flat vonden. We bereikten Island Park en kregen wat te eten, terwijl we slechts één andere rijder zagen stoppen. We besloten Lima, Montana te bellen om te zien of we op tijd konden zijn om bij het plaatselijke restaurant te eten. We bereikten Lima in 15 minuten. Jesse was op weg naar zijn hut en hij bood ons zes uur slaap aan. We vertrokken rond
Ik had horrorverhalen gehoord over de vreselijke wasbordweg die voor ons lag. Het was intens, met hitte en een beetje tegenwind, maar niet al te slecht. Jay zei zelfs dat het de beste was die hij ooit had gezien. We hebben onze bestemming Jackson bereikt voor een bevoorrading. We bevoorraadden zo vaak als nodig was om het volgende gedeelte te beklimmen. Daarna reden we de stad uit en sliepen we vier uur. Met nog maar 85 mijl te finishen en meer dan 5,0 m klimmen, dachten we dat het leuk zou zijn om de batterijen op te laden.
We werden wakker om
Dit was zeker iets positiefs dat uit de pandemie voortkwam. Een typisch fietsjaar zou voor Jay en mij vol drukke evenementen zijn geweest, dus ik was enorm dankbaar dat hij tijd had voor een-op-een coaching. Ik heb veel kennis opgedaan en kijk uit naar mijn volgende meerdaagse avontuur.
Proficiat aan Jacob en de andere deelnemers aan het Fitz-Barn-evenement van dit jaar – het lijkt erop dat de volgende generaties duursporters hot zijn!
